Η Κυβέρνηση μειώνει ακόμα κι αυτές τις ελάχιστες προληπτικές εξετάσεις, που κάλυπταν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Για αυτές τις περικοπές επικαλείται «την επιστημονική κοινότητα» για να συγκαλύψει ότι είναι πολιτική επιλογή. Άλλωστε είναι γνωστό ότι υπάρχουν «επιστήμονες», που βάζουν τις επιστημονικές τους γνώσεις στην υπηρεσία του λαού και άλλοι που υπηρετούν τους επιχειρηματικούς ομίλους, τα μονοπώλια και το κράτος τους. Άρα η υποστήριξη μιας πολιτικής από μια επιστημονική ομάδα ή φορέα δε σημαίνει ότι η πολιτική αυτή είναι αντικειμενικά φιλολαϊκή. Μάλιστα με τους σημερινούς συσχετισμούς στους επιστημονικούς φορείς συνήθως οι θέσεις τους, οι αποφάσεις τους καταλήγουν να είναι αντιλαϊκές, γιατί επικρατεί η πολιτική τους τοποθέτηση. Ουδέτερη, αταξική επιστήμη δεν υπάρχει. Εξάλλου η κυβέρνηση για τις προηγούμενες περικοπές που έκανε μέσω του κανονισμού παροχών του ΕΟΠΥΥ, το κριτήριο της επιστημονικότητας προέβαλε και πάλι.
Όμως ποιες είναι αυτές οι επιστημονικές μελέτες, που μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα, που οδηγούν σε επιπλέον περικοπές στις προληπτικές εξετάσεις;
Το πολιτικό κριτήριο, όχι μόνο για τη κυβέρνηση, αλλά για όλη την Ε.Ε. και για αυτή τη περικοπή, είναι αυτό του κόστους – οφέλους. Δηλαδή αν το κόστος της πρόληψης, στη συγκεκριμένη περίπτωση μιας ηλικιακής ομάδας είναι μεγαλύτερο σε σχέση με το όφελος που μπορεί να έχει τότε κόβεται η παροχή. Αδιαφορούν αν έστω σ’ ένα συνάνθρωπο μας μπορεί να διαγνωστεί έγκαιρα η αρρώστια του και να σώσει ακόμα και τη ζωή του.
Παραδείγματα:
1. Για το ΤΕΣΤ Παπανικολάου (PAP) μέχρι πρότινος ο κανονισμός του ΕΟΠΥΥ δικαιολογούσε την ασφαλιστική δαπάνη για μια κοπέλα να κάνει αυτή την εξέταση κάθε χρόνο από την ηλικία έναρξης της ενεργού σεξουαλικής ζωής. Δεν έθετε άλλους περιορισμούς.
Τώρα με τις «κατευθυντήριες οδηγίες» η δαπάνη δικαιολογείται μόνο στην ηλικιακή ομάδα 21 -65 κάθε 3 χρόνια.
Αποκλείει τις γυναίκες κάτω των 21 και άνω των 65 όταν – οι δεύτερες – έχουν τις 3 τελευταίες κυτταρολογικές εξετάσεις αρνητικές. Προβλέπει «τακτικό έλεγχο» μόνο σε περιπτώσεις δυσπλασιών, αδενοκαρκινωμάτων για 20 χρόνια.
2. Για την πρόληψη καρκίνου του μαστού
Μέχρι πρότινος ο ΕΟΠΥΥ κάλυπτε μια μαστογραφία κάθε 2 χρόνια στην ηλικιακή ομάδα από 40 -50 και μια μαστογραφία κάθε χρόνο μετά τα 50 χωρίς να θέτει ηλικιακή «οροφή». Επίσης κάλυπτε μια μαστογραφία κάθε χρόνο μετά τα 45 για τις ομάδες «υψηλού κινδύνου». Δεν έθετε άλλους περιορισμούς.
Με τις «κατευθυντήριες οδηγίες» καλύπτεται από τον ΕΟΠΥΥ μια μαστογραφία κάθε χρόνο μετά τα 40 και για όσο διάστημα δεν πάσχουν από βαρέα χρόνια νοσήματα.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι περικοπές γίνονται στις ηλικιακές ομάδες για ορισμένες εξετάσεις κάτω των 20 ή κάτω των 40 ή πάνω των 65 χρονών. Δηλαδή υπολογίζουν ότι σ΄αυτές τις ηλικίες λίγοι άνθρωποι θα ωφεληθούν ενώ το κόστος θα είναι δυσανάλογα μεγαλύτερο.
Εμείς, οι γυναίκες της ΟΓΕ (Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδος) θεωρούμε ότι η υγεία και η ζωή έστω και ενός ανθρώπου δεν πρέπει να μπαίνει στο ζύγι. Κι αν μπει είναι άπειρες φορές πιο ακριβή.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι παρόμοιες «κατευθυντήριες γραμμές», καθορισμός ορίων σε προληπτικές εξετάσεις που αποζημιώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν επιβληθεί εδώ και χρόνια σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη αλλά και διεθνώς.
Αυτό το επιχείρημα δεν μας πείθει, ότι δηλαδή πρέπει να δεχτούμε να μειώνονται αντί να αυξάνονται, σύμφωνα και με την ανάπτυξη της επιστήμης της τεχνολογίας και του πλούτου, εξετάσεις με τις οποίες μπορεί να προληφθεί μια αρρώστια. Εξάλλου και στα κράτη που επικαλούνται δεν ασκείται κάποια φιλολαϊκή πολιτική στον τομέα της υγείας που θάπρεπε ο ελληνικός λαός και οι γυναίκες των λαϊκών νοικοκυριών να τη «ζήλευαν» και να τη διεκδικούσαν για τη χώρα.
Δυστυχώς για τους λαούς και τις γυναίκες των χωρών της ΕΕ η πολιτική που ακολουθιέται ως βασική κατευθυντήρια γραμμή είναι ίδια με μικροπαραλλαγές που δεν αλλάζουν την ουσία που, είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων.
Μάλιστα η κυβέρνηση εμπλουτίζει το επιχείρημα ότι οι περιορισμοί ισχύουν και σ΄άλλα κράτη για να γίνονται οι έλεγχοι και να παταχθούν οι σπατάλες και οι λαμογιές.
Τους απαντάμε ότι όσο υπάρχει και ενισχύεται η επιχειρηματική δράση είτε στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα, που κριτήριό της έχει την αύξηση του κέρδους, οι «κομπίνες» στον ένα ή άλλο βαθμό θα υπάρχουν.
Ας σκεφτούμε σ΄ένα σύστημα υγείας που θα είναι όλα στην ευθύνη του κράτους, μ΄αυτή την έννοια δημόσιο και δε θα πληρώνει κανένας τίποτα, δηλαδή δωρεάν, γιατί τότε να υπάρχουν σπατάλες, κομπίνες κλπ; Απλά δε θα υπάρχουν.
Η ΟΓΕ για ένα τέτοιο Αποκλειστικά Δημόσιο – Δωρεάν σύστημα υγείας – πρόνοιας αγωνίζεται, που θα καλύπτει όλες τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και των γυναικών, που είναι αυξημένες.
Καλούμε τις γυναίκες να αντιπαλέψουν αυτή την πολιτική Ε.Ε. και Κυβέρνησης για την υγεία.
Απαιτούμε άμεση απόσυρση της σχετικής υπουργικής απόφασης .
Ημ/νία Δημ/σης : 15/09/2014
